Recent Posts

Πέμπτη 7 Νοεμβρίου 2013

«Πίσω από το μεγάλο στοίχημα, είναι ο ψυχισμός του μαθητή» του Θανάση Πάνου

«Πίσω από το μεγάλο στοίχημα, είναι ο ψυχισμός του μαθητή»Γράφει για το schooltime.gr: Ο Θανάσης Πάνου«Ζούμε μια κρίσιμη καμπή , γιατί όταν θίγεται η λειτουργία της νόησης μας, διατρέχουν κίνδυνο όχι μόνο οι θεσμοί που μας ρυθμίζουν , αλλά επίσης και κυρίως αυτοί πού είμαστε, που γινόμαστε»


Εκπαίδευσις εστί…
Όλοι όσοι έχουν ασχοληθεί με την εκπαίδευση και την διδακτική γνωρίζουν και συμφωνούν ότι σήμερα η μάθηση εξακολουθεί να παραμένει «παθητική» με την έννοια . όχι ποια της εξωτερικής καταπίεσης αλλά μιας εσωτερικής ατονίας που γιγαντώθηκε τα τελευταία χρόνια. Οι πολιτικές εξαγγελίες για ριζική αλλαγή πνίγονται κάτω από την έλλειψη τόνου πνευματικού , δημιουργίας και φυσικά δεν πείθουν κανέναν.
Το υπουργείο παιδείας προσπάθησε να περάσει περισσότερο τα μηνύματα του πειραματισμού και της ιδιαιτερότητας που βιώνουμε με την κρίση και παρουσίασε για άλλη μια φορά ένα «ΠΡΟΚΑΤ» εκπαιδευτικό μοντέλο , αμφιβόλου ποιότητας (και προέλευσης) με συμπιεσμένες και αποσπασματοποιημένες κινήσεις. Από την άλλη πλευρά υπάρχει το ζωντανό παράδειγμα των «προοδευτικών» ξένων κέντρων εκπαίδευσης , που ορέγονται οι δικοί μας υπεύθυνοι ως οπαδοί της αλλαγής. Προσπαθούν να περάσουν σαν πυρήνα των μεταρρυθμίσεων την επέκταση των μορφωτικών ορίων και του διαλόγου – τον αντίλογο στην αυστηρή εξειδίκευση … πράγμα, που θεμελιώθηκε ρεαλιστικά μόλις τον 5ο π.χ. αιώνα.!
Σήμερα ίσως είναι η μεγάλη ευκαιρία να κοιτάξουνε κατάματα το μαθητή , να ομολογήσουνε ότι η σύνδεση σχολείου- εξετάσεων- πανεπιστήμιου και εργασίας , έχει αποτύχει οικτρά και ότι αυτό αποτελεί έναν ακόμη λόγο να στραφούνε στην ουσία του προβλήματος. Οι φιλοπροοδευτικές προσπάθειες με τις επιδερμικές αλλαγές της ύλης ή και των μαθημάτων, δεν άλλαξαν τίποτα στο ρόλο του μαθητή, ώστε ο τελευταίος να εξελιχθεί σε ουσιαστική φιλομαθή και δυναμική μονάδα. Αυτό το βύθισμα στην παθητική υποταγή στο εκπαιδευτικό σύστημα , στο ένα και μοναδικό βιβλίο , στο τι θα κάνω μετά το σχολείο αποτελεί φραγμό στη δημιουργική μάθηση.
Μέσα στην στατικότατα αυτή, είναι εγκλωβισμένες και οι γνωστικές ικανότητες του λιτοδίαιτου έτσι και αλλιώς εκπαιδευτικού, ικανότητες που δεν αξιολογούνται ούτε καν ανιχνεύονται από εξετάσεις τύπου Α.Σ.Ε.Π. Οι πιο σκληροί και αντικειμενικοί κριτές , αυτοί που διαπιστώνουν τις ικανότητες , είναι τα πρόσωπα και οι αντιδράσεις των νεαρών μαθητών. 

Δηλαδή :
-  Η ικανότητα μέσα από την δημιουργική σκέψη και την συναισθηματική επικοινωνία της μετάδοσης της γνώσης.
– Η ικανότητα να επιβάλλεται χωρίς αυταρχισμό ή ενδοτικότητα.
– Η ικανότητα να διεγείρει το ενδιαφέρον των μαθητών, να μεταδίδει τον ενθουσιασμό.
– Η ικανότητα να γίνεται αποδεκτός από τις «φυλές» της νεολαίας.
Ο ελλιπής πολλές φορές αυτός – καθαυτός τρόπος διδασκαλίας , η απουσία παραδειγμάτων για να ενισχυθούν οι εποπτικές εικόνες , καθώς και οι αρνητικές περιπέτειες των εξετάσεων , δημιουργούν ένα μεγάλο φάσμα αρνητικών στοιχείων .
Το υπουργείο ή η εκπαιδευτική πολιτική έχει ως «Αχίλλειο πτέρνα» τον οικονομικό προϋπολογισμό για την παιδεία. Αυτό όμως γίνεται και ένα γλυκανάλατο άλλοθι για οποιαδήποτε ουσιαστική και προς τον επαναπροσδιορισμό των ρόλων , προσπάθεια.
Σήμερα στη πιο δύσκολη έναρξη μιας σχολικής χρονιάς που χαρακτηρίζεται από αβεβαιότητα, ασάφεια και ρευστότητα αποτελεί μοναδική ευκαιρία να καταστεί στο επίκεντρο ο νέος ως οντότητα που βάλλεται απο παντού. Η Ανεργία και γενικά ο φόβος για το αύριο ασκεί όσο ποτέ άλλοτε ψυχολογική πίεση στον μαθητή.
Το πολυτιμότερο αγαθό της νεότητας , η ανεμελιά, που δεν εξαγοράζεται με όλο το χρυσάφι του κόσμου έχει ήδη θυσιαστεί. Και όταν είσαι 17-18 χρονών, το μόνο που αξίζει είναι να ζεις την ηλικία σου. .. και να παιχνιδίζεις. Να κάνεις τις τρέλες σου και όχι μόνο μπροστά σε μια οθόνη. Να απολαμβάνεις την ανεμελιά και την ανευθυνότητα. Να ζεις με ένταση τις ανησυχίες και την κρίση της εφηβείας. Για να μην παλιμπαιδίζεις στα 40 σου… όσο μεγαλοφέρνεις ως πιτσιρικάς.
Και εμείς οι μεγάλοι; Μην κακίζουμε τα παιδιά. Ούτε τους εαυτούς μας. Έχουν κι άλλα ζόρια και χαρές και ανησυχίες , εκτός από την Ανεργία που τους φωνάζουμε. Αλλά γι αυτές δεν θέλουμε να ξέρουμε τίποτα!
Δεν υπάρχει τίποτα πολυτιμότερο από την νεότητα , ούτε με όλο το χρυσάφι και την δόξα του κόσμου , δεν μπορείς να την εξαγοράσεις. Είναι συμπαντικός νόμος.

Πηγή: schooltime.gr

Photo: Θανάσης Πάνου
Δείτε ακόμη: «Κοινωνιολογικές Προσεγγίσεις» του Θανάση Πάνου

Αναδημοσίευση: Επιτρέπεται μόνο με την παροχή ενεργού συνδέσμου στο άρθρο και την παρουσίαση της άδειας διάθεσης (Creative Commons). Αν δεν κατανοείτε τον τρόπο χρήσης της άδειας, πριν αναδημοσιεύσετε, επικοινωνήστε με τη Διαχείριση του schooltime.gr.

Τα άρθρα του κ. Θανάση Πάνου διατίθενται, πλην ειδικής αναφοράς, με άδεια Creative Commons (Αναφορά δημιουργού-ιστοχώρου δημοσίευσης-άδειας διανομής, παροχή ενεργού συνδέσμου στο αρχικό άρθρο, μη εμπορική χρήση, όχι παράγωγα έργα).

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου